The Glaciology group at the Institute of Earth Sciences, University of Iceland, is a participant in the European project Ice2sea (www.ice2sea.eu).A recent power-plant in Hellisheidi, 25 km ESE of Reykjavik, has caused the level of H2S pollution to rise considerably. There is also a similar plant at Nesjavellir. On the official web of UST there is a nice example of how the level has changed:
http://www.ust.is/Mengunarvarnir/Loftgaedi/Brennisteinsvetni/
It should be pointed out right away that the level of pollution is well below the official health limits for 24 hours of pollution, which are 150 micro-grams per cubic meter, in Reykjavik.
Some have though tried to convince people that the power-plant is not responsible for the increased pollution. That the level is not detectable in Reykjavik.
Below I show very simple calculations how the pollution from a point-source spreads in a slow 2 m/s wind.
This figure shows the resulting level of pollution, in micro-grams per cubic meter, for a simple point-source, without wet deposition (or dry), for constant wind direction and speed. Reykjavik would be at x = 25 km.
It is obvious that for the level of pollution in Reykjavik to be 50 - 100 micro-grams per cubic meter, that the pollution is considerably stronger as we get closer. Here the stack height is at 30 m.
This figure shows the measured H2S concentration on December 10th, 2008 at Grensas. The maximum is about 70 micro-grams per cubic meter. Wind-speed from morning till 14 was about 2 m/s and the wind direction was close to easterly.
Á föstudaginn var hélt ég fyrirlestur við Jarðvísindastofnun þar sem ég fór yfir líkanreikninga mína á styrk svifryksmengunar. Eins og titillinn gefur til kynna er það ekkert alveg einfalt mál, en þó hefur nokkur árangur engu að síður náðst.
Eitt af því sem menn velta mest fyrir sér er þáttur nagladekkja í svifryksmengun. Samkvæmt fyrstu niðurstöðum og þær eru engan veginn endanlegar, tvöfaldast magn svifryks af völdum bílaumferðar á veturna. Það samsvarar því, ef við gerum ráð fyir að um helmingur sé á nagladekkjum (og að frost-þíða og annað hafi ekki áhrif - sem er ólíklegt) að bílar á nagladekkjum séu um 4 sinnum meiri framleiðendur á svifryki en bílar á ónelgdum.
Hafa verður í huga að engu að síður er þarna aðeins um einn þátt umferðar, malbiksslits, að ræða, sem er um55% af svifryki í toppum (skv. einni könnun), þannig að svifryk myndi í besta falli minnka beint um 20% ef engir naglar. Hér er þó ekki tekið með í reikninginn að uppsafnað svifryk gæti einnig minnkað og valdið frekari minnkun. En heldur er ekki tekið tillit til þess að frost-þíðu ferli og annað geta valdið meira sliti að vetri að þannig útskýrt aukninguna að vetri, óháð nagladekkjum.
Hér að neðan er síðan sýnishorn af líkaninu fyrir tvö tímabil á árinu 2006 (líkan er rauð lína, gögn blá lína):
Líkanið tekur ekki með snjóhulu og fjarlæga sandstorma eða mengunarský, en hefur hinsvegar umferð og veðurfar. Lítur bara nokkuð vel út og verður spennandi að þróa líkanið áfram.
Miðvikudaginn 17. September, 2008 var stíf sunnanátt og mikill sandstrókur (jökulset) stóð frá svæðinu rétt norðan Dyngjujökuls út yfir svæðið milli Melrakkasléttu og Langaness á haf út.
Svona atburðir eru nokkuð algengir og þegar strókur sem þessi stendur frá fjörum sunnanlands inn yfir Höfuðborgarsvæðið mælist gjarnan verulega aukin svifryksmengun.
Myndirnar kom frá Jeff Schmaltz (Mynd 1), MODIS Rapid Response, NASA Goddard Space Flight Center og hinar frá MODIS Rapid Response, NASA Goddard Space Flight Center.
Sandstrókur frá svæðinu norðan Dyngjujökuls, áfram á milli Melrakkasléttu og Langaness á haf út.
Samskonar mynd, nema núna í fölskum litum (band 721), sem sýnir jafnvel betur hvaðan fína efnið kemur.
Nú er orðið ljóst að metið frá síðasta ári verður ekki slegið. Farið er að kólna og hætt að bráðna. Á myndinni að ofan má sjá að þekjan í júlí og ágúst í ár var heldur meiri en árið 2007.
